Rozdział II - Pogoń

     Sama nie wiedziała dlaczego biegnie w stronę Lordon Street. Policzki miała całe mokre, a oczy czerwone. Jej kok był już całkiem rozwalony. Nogi odmawiały jej posłuszeństwa. Biegła bez przerwy już dwa kilometry. Nie mogła zawrócić, ani pozwolić sobie na postój.
     Zbliżała się noc, a w zaułkach gromadziły się cienie. Ulicami przesuwała się tylko garstka ludzi. Nie zwracali na nią uwagi , pewnie myśleli że uprawia jogging. Nikt nie sądziłby, że dziewczyna przeżywa największą tragedię w sowim życiu. W jednym ze sklepów zaświecił się jarzący neon, a w niektórych wisiały tabliczki z napisem "Zamknięte". Nancy nie była zdziwiona. Na zegarach za parę minut miała wybić dziesiąta.
      Ciemnooka przystanęła na chwilę. Głośno oddychała, a żyła znajdująca się na szyi pulsowała w rytmie bicia serca. Oparła ręce na kolanach i łapczywie pobierała powietrze. Poczuła na sobie czyjś wzrok. Raptownie wstała i zaczęła nerwowo rozglądać się na boki. Ktoś za nią stał. Czuła czyjś oddech na karku. Gwałtownie odwróciła się.
      Wyższy o głowę od niej mężczyzna chwycił ją za łokcie. Trzymał je tak mocno, że myślała, że zaraz je zmiażdży. Miał na sobie czarną koszulkę, która opinała jego mięśnie. Na szyi pod srebrnym naszyjnikiem widniał czarny tatuaż w kształcie smoka. Włosy miał potargane, długie i ciemne. Jego przesadnie zielone oczy patrzyły na nią dziko.
       - Puszczaj mnie ! - Warknęła na niego jednocześnie wyrywając się.
- Ha ha ha. Chciałabyś. Co by tu z tobą zrobić... He he he, dobra już wiem. - Powiedział basowym tonem. Uśmiechał się do niej krzywo, ukazując żółte zęby. Nadepną swoja dużą stopą w czarnych butach na jej nogę.- No nie ruszaj się tak!
      W tym momencie dziewczyna wyrwała się ze stalowych objęć i pobiegła. "Andre co ta stoisz?! Biegnij za nią!" usłyszała wściekły głos za sobą.
      Znajdowała się na drodze przy lesie. To tutaj zginęła jej rodzina. Po miejscu wypadku nie było śladu. Jedynie gdzieniegdzie znajdowały się resztki potłuczonego szkła zmieszanego z zaschniętą krwią. "Lecz wiadomo że para małżonków nie zginęła w pojeździe". No więc gdzie zginęli?! Ktoś ich wyniósł z samochodu i zabił?! W głowie Nancy kotłowały się różne pytanie, ale nie miała czasu by zastanawiać się nad ich odpowiedzią. "Tam jest!"  krzyknął jeden z mężczyzn, który ją gonił. Odwróciła się i zobaczyła, że są dość niedaleko. Jak na mięśniaków nie biegali zbyt szybko.
     Nie zastanawiając się wbiegła do lasu. Z każdej strony otaczały ją wysokie drzewa,a przez ich liście przedzierał się blask pełni księżyca. Biegła na oślep. Nie wiedziała czy zgubiła ich czy nie. Nagle las jakby zaczął żyć. Liście nerwowo szeleściły, a wiatr stawał się chłodny pomimo plus 25 stopni. Zrobiło się dziwnie, jakby każde drzewo patrzyło na nią. Jej oddech był płytki, miała złe przeczucie. Słyszała ciche kroki. Wytężyła wszystkie zmysły.
     Niespodziewanie zauważyła ciemny kształt idący w jej stronę. Wpatrywała się w niego jak zaczarowana. Wydawać się mogło, że nie miał nóg tylko poruszał się w powietrzu. Obraz stawał się wyraźniejszy, a Nancy ogarnął strach. Postać miała na sobie czarny płaszcz do ziemi. Posiadał twarz bladą, pozbawioną oczu, nosa i brwi. W prawdzie tam gdzie miały znajdować się oczy, zastępowały je puste oczodoły.  Natomiast usta były ułożone w kształt litery o i wydobywała się z nich nich krew zmieszana z fioletową śliną.
    Przerażona odwróciła się i zaczęła biec. Upadła z impetem na twardą ziemię, gdy potknęła się o wystający korzeń. Poczuła jakby ktoś wysysał z niej życie, pozbawiał ją najpiękniejszych wspomnień, a zostawiał tylko te najgorsze. Resztkami sił wydobyła z siebie krzyk.
_____________________________________________
    Tak, tak wiem rozdział krótki, ale chciałam żeby trzymał w niepewności. ;P
Już wakacje, można tak powiedzieć, więc rozdziały będą pojawiały się częściej. :)
Komentujcie.